Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018
Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018
Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018
Λιναρντό – 1976
Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
1. Χαρούλα Αλεξίου
Δεν έχει Πάσχα ο Λιναρντό
Δώρα κεριά κόκκινο αυγό
μόνο το κόκκινο κρασί
μες στο ποτήρι τη μισή
Χαρά στον έρμο και φτωχό
Δεν έχει Πάσχα ο Λιναρντό
Χριστούγεννα στου Λιναρντό
άγιος δεν πέρασε από δω
μόνο η Μαρία με τρεις γιους
αμύρωτους μικρούς Χριστούς
Και μ’έναν γέρο μαραγκό
Χριστούγεννα στου Λιναρντό
Πρωτοχρονιά στου Λιναρντό
Μ’ Αγιο Βασίληδες σωρό
που δίνουν σώνει και καλά
σ’ αυτούς που ξέρουνε πολλά
για μπουναμά βραχιόλια δυο
Πρωτοχρονιά στου Λιναρντό
Δεν έχει σχόλη ο Λιναρντό
κι ούτε έχει πάει σ’ εσπερινό
Μα ο ζητιάνος που θα `ρθεί
θα βρει φωτιά να ζεσταθεί
Ποιος είδε τάχα το Θεό
Μπορεί και να `ναι ο Λιναρντό
Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018
Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018
Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2018
Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018
Τζαμάλα 2018 στις Σέρρες
Τζαμάλα είναι ο ιδιότυπος συνοικιακός εορτασμός της αποκριάς που αναβιώνει κάθε χρόνο στις Σέρρες. Στην πλατεία της κάθε συνοικίας μέσα σε έναν κύκλο από άμμο, τοποθετούνται κούτσουρα και μικροί κορμοί δέντρων και ανάβουν φωτιά που καίει μέχρι το πρωί της Καθαράς Δευτέρας.
Γύρω από τις τζαμάλες, σύμφωνα με το έθιμο, στήνεται ένα μεγάλο ολονύκτιο γλέντι με χορό, κρασί και ζεστή φασολάδα. Οι μεταμφιεσμένοι χορεύουν γύρω τους, σε διπλές και τριπλές σειρές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Οι συνοικίες έτσι συναγωνίζονται για το ποια γειτονιά θα κάνει την καλύτερη αποκριάτικη γιορτή.
Γύρω από τις τζαμάλες, σύμφωνα με το έθιμο, στήνεται ένα μεγάλο ολονύκτιο γλέντι με χορό, κρασί και ζεστή φασολάδα. Οι μεταμφιεσμένοι χορεύουν γύρω τους, σε διπλές και τριπλές σειρές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Οι συνοικίες έτσι συναγωνίζονται για το ποια γειτονιά θα κάνει την καλύτερη αποκριάτικη γιορτή.
Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018
Να μ΄ αγαπάς – 1979
Στίχοι: Ανδρέας Θωμόπουλος
Μουσική: Ανδρέας Θωμόπουλος
1. Παύλος Σιδηρόπουλος
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που `χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ’ τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να `ρθείς και να μ’ ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ’ αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
