Σελίδες
- Αρχική σελίδα
- Διάφορα Video
- Τένις
- Φωτογραφίες
- Μαθηματικά με Geogebra
- Διάφορα με Geogebra
- Σεισμικότητα του Ελλαδικού χώρου
- Αξιοθέατα απ' όλο τον κόσμο
- Μουσική - Τραγούδια - Μπαλέτο
- Λογοτεχνία
- ΩΡΑ και ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
- Ταξιδιωτικοί προορισμοί στην Ελλάδα
- Σερραϊκό Μουσείο Κλασικής Μοτοσικλέτας
- Τράπεζα Θεμάτων
- Ψηφιακά Εκπαιδευτικά Βοηθήματα
- Πανελλαδικές Εξετάσεις
- Θέματα Καγκουρό
- Γυμναστική
Αποτελέσματα αγώνων ποδοσφαίρου
powered by Agones.gr - pame stoixima
Παρασκευή 31 Μαΐου 2013
Τετάρτη 29 Μαΐου 2013
Δευτέρα 27 Μαΐου 2013
Σάββατο 25 Μαΐου 2013
Μην πετάξεις τίποτα - 1994
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Πάνω από τριάντα χρόνια λόγια ηχογραφώ.
Ήμουν "Νέο Κύμα" έναν καιρό.
Πόθησα τον κόσμο σαν αχόρταγο παιδί.
Κάθε του αναγνώριση
για μένα ήταν γιορτή.
Μα όπως μεγαλώνουμε
κι όμορφα παλιώνουμε
θα `θελα η καρδιά μου να κριθεί
από τους δασκάλους μας
μικρούς μας και μεγάλους μας,
όσους προπαντός έχουν για πάντα κοιμηθεί.
Κι όταν καλή ώρα φεύγουν φίλοι και κοινό
και μονάχος μένω στο κενό
νιώθω να μου φέγγουν απ’ τις όχθες τις πλαϊνές
κάτι φαναράκια• των δασκάλων μου οι σκιές.
Φέγγουν οι αθάνατοι σ’ ένα βυσσινί βαθύ,
Χαίρε η ελληνίς ανατολή.
Κι από το σκοτάδι πλάι η μορφή τους μας κοιτάει
και χαμογελάει βουρκωμένη, θεϊκή.
Βρήκα τ’ όνειρό σου σε γραμμές πολιτικές
μα το πήγα πέρα απ’αυτές
όπου μ’ οδηγούσε δίχως να το αντιληφθώ
η καταγωγή μου και η τέχνη που εξασκώ.
Κλείνει τώρα ο κύκλος κι είναι ο θάνατος πολύς,
θάνατος στη μέση της ζωής
και πονώ για σένα που ήρθε η ώρα να το δεις
δόξα είν᾿η ευθύνη της δικής μας αλλαγής.
Φτάσαμε στ’ ανείπωτα: μη πετάξεις τίποτα.
Μας μεταμορφώνει μια πνοή.
Τώρα ένα παιδί αρκεί να μας εντοπίσει εκεί,
κι όμορφος ο κόσμος, θα `ρθει πάλι να μας δει.
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Πάνω από τριάντα χρόνια λόγια ηχογραφώ.
Ήμουν "Νέο Κύμα" έναν καιρό.
Πόθησα τον κόσμο σαν αχόρταγο παιδί.
Κάθε του αναγνώριση
για μένα ήταν γιορτή.
Μα όπως μεγαλώνουμε
κι όμορφα παλιώνουμε
θα `θελα η καρδιά μου να κριθεί
από τους δασκάλους μας
μικρούς μας και μεγάλους μας,
όσους προπαντός έχουν για πάντα κοιμηθεί.
Κι όταν καλή ώρα φεύγουν φίλοι και κοινό
και μονάχος μένω στο κενό
νιώθω να μου φέγγουν απ’ τις όχθες τις πλαϊνές
κάτι φαναράκια• των δασκάλων μου οι σκιές.
Φέγγουν οι αθάνατοι σ’ ένα βυσσινί βαθύ,
Χαίρε η ελληνίς ανατολή.
Κι από το σκοτάδι πλάι η μορφή τους μας κοιτάει
και χαμογελάει βουρκωμένη, θεϊκή.
Βρήκα τ’ όνειρό σου σε γραμμές πολιτικές
μα το πήγα πέρα απ’αυτές
όπου μ’ οδηγούσε δίχως να το αντιληφθώ
η καταγωγή μου και η τέχνη που εξασκώ.
Κλείνει τώρα ο κύκλος κι είναι ο θάνατος πολύς,
θάνατος στη μέση της ζωής
και πονώ για σένα που ήρθε η ώρα να το δεις
δόξα είν᾿η ευθύνη της δικής μας αλλαγής.
Φτάσαμε στ’ ανείπωτα: μη πετάξεις τίποτα.
Μας μεταμορφώνει μια πνοή.
Τώρα ένα παιδί αρκεί να μας εντοπίσει εκεί,
κι όμορφος ο κόσμος, θα `ρθει πάλι να μας δει.
Πέμπτη 23 Μαΐου 2013
Δευτέρα 20 Μαΐου 2013
Παρασκευή 17 Μαΐου 2013
Τρίτη 7 Μαΐου 2013
Τετάρτη 1 Μαΐου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)