Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Καληνύχτα

Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Στίχοι: Θοδωρής Γραμμένος
Εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Δε σ’ έχω δει ποτέ τη μέρα
Νύχτα σε βλέπω στους καπνούς
Τη χάσαμε τη καλημέρα
Μέσα στα μπαρ με τους τρελούς

Με τα φώτα που αναβοσβήνουν
Χάνεται φεύγει ο καιρός
Ποτά που πίνουμε μας πίνουν
Κι’ εγώ δεν είμαι πια μικρός

Καληνύχτα καληνύχτα
Κάναμε τη μέρα νύχτα
Κι’ ότι είχες κι’ ότι είχα
Στο ποτάμι μέσα ρίχτα

Δεν παίξαμε στη παραλία
Δεν είδαμε ανατολή
Ούτε ξαπλώσαμε στην άμμο
Να μοιραστούμε ένα φιλί

Με τα φώτα που αναβοσβήνουν
Χάνεται φεύγει ο καιρός
Ποτά που πίνουμε μας πίνουν
Κι’ εγώ δεν είμαι πια μικρός

Καληνύχτα καληνύχτα
Κάναμε τη μέρα νύχτα
Κι’ ότι είχες κι’ ότι είχα
Στο ποτάμι μέσα ρίχτα
Καληνύχτα καληνύχτα.

Θεώρημα Διχοτόμων. Άσκηση 1

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Διανύσματα. Άσκηση 26

Θέμα γενικών εξετάσεων 2004 - Β΄ Τάξη.

Τριγωνομετρία. Άσκηση 23

Θέμα γενικών εξετάσεων 2004 - Β΄ Τάξη.

Β΄ Ομάδα_Διαγώνισμα στα διανύσματα. Νοέμβριος 2016




Πηγή: Μουσικό Σχολείο Πειραιά

A΄ Ομάδα_Διαγώνισμα στα διανύσματα. Νοέμβριος 2016




Πηγή: Μουσικό Σχολείο Πειραιά

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Το μεγάλο μας τσίρκο - 1974



Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
1. Νίκος Ξυλούρης & Τζένη Καρέζη

Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω
περίμενε μια στάλα ν’ ανασάνω
και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω,
να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω.
Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε
και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό,
οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό.
Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν
από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν
κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες,
αγάλι αγάλι εγίναν νεκροθάφτες.
Και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα
και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ’ την αρχή
κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί.

Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει
το μελετάνε τρεις μηχανορράφοι.
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες
με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες.
Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι
και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
προσμένουν κάτι νέο να φανεί.
Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες.
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι,
σαράντα με το λάδι και το ξύδι.
Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε,
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.
Οι αγώνες πούχεις κάνει δε φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Το δίκιο μου



Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Γιώτα Νέγκα

Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά

Εμένα με φωνάζουνε με το μικρό μου μόνο
η σκούφια μου κρατά απ’ το πουθενά
κι εσένα που σε ήξερε κι η πέτρα που σηκώνω
τρομάζεις όταν έρχομαι κοντά

Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
ανοίγεις και χαζεύεις το κενό

Εγώ έχω το δίκιο μου κι εσύ τον κόσμο όλο
νομίζεις θα βρεθούμε στα μισά
μιλάω με τον ίσκιο μου τρομάζω με το ρόλο
κοιμάμαι με τα μάτια μου ανοιχτά

Εμένα με φιλήσανε στο στόμα οι ανάγκες
την έκανα τη βόλτα στα βαθιά
κι εσένα το ταξίδι σου δυο καρφωμένες ράγες
νομίζεις ότι πήγες μακριά

Εγώ μετράω τα ρέστα μου να βγάλω κι άλλο μήνα
ανοίγω και δε βλέπω ουρανό
εσύ έχεις στο πιάτο σου ολόκληρη Αθήνα
ανοίγεις και χαζεύεις το κενό

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Ανισώσεις. Άσκηση 12


Διαγώνισμα στα διανύσματα. Νοέμβριος 2016


2o Διαγώνισμα Θετικής και Τεχνολογικής. 1ο κεφάλαιο_Νοέμβριος_ 2016

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016