ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ φυτοφάρμακα, γεωργικά και βιομηχανικά απόβλητα, αστικά λύματα και σκουπίδια εξακολουθούν να ρυπαίνουν ανεξέλεγκτα τον Στρυμόνα, αφού καμία από τις δύο χώρες που έχουν την ευθύνη για την προστασία του ποταμού, η Ελλάδα και η Βουλγαρία, δεν έχει λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση του χρόνιου προβλήματος.
Την απαράδεκτη εικόνα συμπληρώνουν οι παράνομες χωματερές που βρίσκονται σε διάφορα σημεία κατά μήκος της κοίτης του ποταμού, με αποτέλεσμα σκουπίδια και υγρά απόβλητα να καταλήγουν μέσα στο νερό, παρασυρόμενα από τη βροχή και τον αέρα. Τη διαιώνιση της ρύπανσης στον Στρυμόνα επιβεβαιώνει η νέα μελέτη του Διαβαλκανικού Κέντρου Περιβάλλοντος, που έχει αναλάβει την παρακολούθηση του ποταμού, με την ευθύνη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Φυτοφάρμακα παντού
Η μεγαλύτερη πληγή για το ποτάμι είναι οι αμέτρητοι τόνοι φυτοφαρμάκων και αγροτικών υπολειμμάτων που πέφτουν στα νερά του ποταμού, κυρίως λόγω της κακής νοοτροπίας των περισσότερων αγροτών στην περιοχή. Μεγάλη μερίδα γεωργών ξεπλένει στο ποτάμι ακόμη και τα βυτία και τα ψεκαστικά αμέσως μετά το ράντισμα των καλλιεργειών, όπως τονίζει η Οικολογική Κίνηση Σερρών.
Η ευρύτερη περιοχή μαστίζεται από την εντατική γεωργία και οι τόνοι των επικίνδυνων χημικών ουσιών έχουν δημιουργήσει ευτροφισμό και νιτρορύπανση σε δεκάδες σημεία. Στις εκβολές του Στρυμόνα, στην Τούζλα -άλλοτε παραθεριστικό τόπο των κατοίκων των Σερρών και της Δράμας- το πρόβλημα είναι οξύτατο και η θάλασσα έχει μετατραπεί σε βούρκο από φυτοφάρμακα, απόβλητα και αστικά λύματα.
Όλα καταλήγουν στο ποτάμι
Στο ποτάμι καταλήγουν κτηνοτροφικά και όλα τα αστικά λύματα από τα χωριά που βρίσκονται μέσα στη λεκάνη απορροής του, αφού η πλειονότητα των οικισμών δεν διαθέτει βιολογικό καθαρισμό, ενώ όπου αυτός υπάρχει δεν λειτουργεί σωστά. Οι τοπικές αρχές γνωρίζουν το πρόβλημα αλλά δεν λαμβάνουν μέτρα για την επίλυσή του, χρησιμοποιώντας συχνά το αστείο επιχείρημα ότι «τα αστικά λύματα δεν μολύνουν πολύ». Η αδιαφορία των αρχών για το περιβάλλον αποδεικνύεται από την κατασκευή των φυλακών στη Νιγρίτα, έργο το οποίο δημοπρατήθηκε το 2003 χωρίς να έχουν γίνει οι απαραίτητες μελέτες και, φυσικά, χωρίς βιολογικό καθαρισμό.
Τα λύματα από τις φυλακές καταλήγουν κατευθείαν στο ποτάμι από έναν σωλήνα, κατάσταση την οποία γνωρίζουν οι αρμόδιες αρχές αφού έχει γίνει και σχετική επερώτηση στη Βουλή. Οι μετρήσεις που εκπόνησε το Διαβαλκανικό Κέντρο Περιβάλλοντος εντοπίζουν ακόμη και βιομηχανικά απόβλητα σε ορισμένες περιοχές, τα οποία παράγονται από εργοστάσια και μονάδες τόσο στη Βουλγαρία όσο και στην Ελλάδα.
Επικίνδυνη είναι η κατάσταση και με τα φερτά σκουπίδια, στην πλειονότητά τους πλαστικά απορρίμματα. «Στην Κερκίνη, οι ψαράδες την περίοδο απαγόρευσης της αλιείας μαζεύουν τα πλαστικά από τη λίμνη και γεμίζουν ολόκληρα φορτηγά για να τα μεταφέρουν», εξηγεί ο Μιχάλης Ζαβής, μέλος της Οικολογικής Κίνησης Σερρών.
Η κατάσταση του ποταμού για το 2009 χαρακτηρίζεται «μέτρια έως καλή» και αυτό εξαιτίας των πολλών βροχοπτώσεων τη χρονιά που πέρασε. Η ποιότητα των υδάτων στον Στρυμόνα παρακολουθείται σε είκοσι σημεία, με αισθητήρες μετεωρολογικούς σταθμούς και εργαστηριακές αναλύσεις, από το 2006 και μετά. Η πλήρης καταγραφή της ρύπανσης έγινε την περίοδο 2006-2008 με την εφαρμογή του ευρωπαϊκού προγράμματος INTERREG και με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και άλλων φορέων.
Ανεπαρκής προστασία
To INTERREG στόχευε αφενός στην πλήρη καταγραφή της περιβαλλοντικής υποβάθμισης στον Στρυμόνα και αφετέρου στην προστασία του ποταμού μέσα από τη συνεργασία των δύο χωρών, με τη λήψη κοινών δράσεων και τη δημιουργία ειδικών μηχανισμών παρακολούθησης.
Ωστόσο, η Ελλάδα και η Βουλγαρία δεν έχουν καταρτίσει κανένα κοινό πλαίσιο διαχείρισης για τη σωτηρία του ποταμού, παρά την υποχρέωση που ορίζει σχετική ευρωπαϊκή οδηγία. Ο,τι έχει γίνει για την προστασία του Στρυμόνα, έγινε μόνο μέσα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών προγραμμάτων (και αυτό τα τελευταία χρόνια), παρότι η ρύπανση του ποταμού έχει διαπιστωθεί και από τις δύο χώρες εδώ και πολλές δεκαετίες.
Σε επίπεδο περιβαλλοντικής διπλωματίας έχουν γίνει ελάχιστα βήματα, αν και η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει μεν τις διαστάσεις του προβλήματος-ο πρόεδρος του Διαβαλκανικού Κέντρου εκτελεί και χρέη συμβούλου στο υπουργείο Εξωτερικών- αλλά δεν ασκεί πιέσεις για μείωση της ρύπανσης που προέρχεται από τη Βουλγαρία.
Εφημερίδα : Realnews Κυριακή 14-02-2010
http://www.realnews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου